కాలానికి అవసరమైన కథలు
కొన్ని చీకట్లూ… ఓ వెలుతురూ… పేరు తగినట్లే వెలుగూ చీకట్ల కథలివి. చీకటిని చీల్చి ప్రభాతం వెలుగొందుతుందని చెప్పిన కథలివి. ప్రగతి మహిళగానూ, ఉపాధ్యాయురాలిగానూ తన చుట్టూ […]
కొన్ని చీకట్లూ… ఓ వెలుతురూ… పేరు తగినట్లే వెలుగూ చీకట్ల కథలివి. చీకటిని చీల్చి ప్రభాతం వెలుగొందుతుందని చెప్పిన కథలివి. ప్రగతి మహిళగానూ, ఉపాధ్యాయురాలిగానూ తన చుట్టూ […]
యుద్దమంటే మానవత్వంపై దాడి, హక్కుల హననం. అటువంటి ఒక బీభత్స, విషాద నేపథ్యంలో మనుషుల మధ్య, ముఖ్యంగా యువతీ యువకుల మధ్య ప్రేమలు తొడగడం ఆశ్చర్యం గొలుపుతుంది.
పతంజలి శాస్త్రి కథలంటే ఇష్టం. ఎందుకంటే తెలియదు, అది అంతే. ఆయనకి అవార్డు వచ్చినప్పుడు రాద్దామనుకున్నా. రాయలేదు. అవార్డు ఆయనకి మించింది కాదు. జ్ఞానపీఠమైనా తక్కువే. మన
2018 లో అనుకుంటా. ఆఫీస్ అయిపొయ్యేసరికి రాత్రి 9.30 దాటింది. పార్కింగ్ లోనుంచి బయటికి రాగానే వర్షం తగ్గిన తర్వాతొచ్చే చల్లగాలి వణికించింది. మళ్లీ వర్షం వచ్చేలోపు
ఈ మధ్య కాలంలో నేను చదివిన మంచి పుస్తకాల్లో ఇది ఒకటి. అత్యద్భతమైన కథ అని చెప్పను కాని , మనం వినని కథల్లో ఇదొకటి. సమస్యలు ఎప్పుడు
చక్కగా ప్రతి పేజీలో మట్టి వాసన వచ్చేలా పుస్తకం రాసుకుంటే ముందు మాట రాసిన వాళ్ళు ఒక్కొక్కళ్ళు ఒక్కొక్క మార్మికత అంట గట్టేసి ఒక్కొక్క డొంక దారిలోకి
ఫిబ్రవరి 21, రాత్రి 8.05 నిమిషాలు, ప్రదేశం తాడేపల్లిగూడెం మినీ బైపాస్ మీద ఆగిన ఎక్స్ప్రెస్ బస్సులో మొదటి సీటు. ఐదు నిమిషాలు టిక్కెట్టు కొని చిల్లర
“The best thing about being a girl is, now I don’t have to pretend to be a boy.” సన్ ఆఫ్
యాత్రికుడు అనే మాట వినగానే చిన్నప్పుడు చదివిన యూఅన్ఛాంగ్ లాంటి రూపం ఒకటి కదిలేది. ఆ తర్వాత అది రకరకాల మార్పులు చెందుతూఒకసారి పరవస్తు లోకేశ్వర్ లాగా,